dinsdag 30 mei 2017

Overdenkingen

27-5
Bij het tankstation kon ik 4 gebruikte cola PET flessen van 1,5 liter krijgen van een behulpzame vrouw. In het zonnetje de tent afgebroken. Aangenaam peddelweer en ik voelde me weer goed. Na een oversteek (eerst wachten op 2 grote boten) kreeg ik weer een heel mooi stuk tussen kleine gevarieerd begroeide eilandjes door. Heide, naald- en loofbos, fris lentegroen, heerlijke geuren alsof je over de hei wandelt. Toen weer een oversteek, de Fensfjorden met weer scheepvaart. Halverwege kwam er opeens vanuit zee snel een kustvaarder aan, dat was even spannend. Het laatste stuk tussen grotere eilanden door. Opvallend dat de noren de moeite hebben genomen om zelfs deze afgelegen eilanden te ontsluiten met wegen en bruggen.
Mooi kampeerplekje gevonden, warm dus nog een shampoo- duik in zee genomen.

28-5
Bij opstaan al vrij warm en drukkend. Een betrokken hemel.
Na een uurtje noord varen richting de Sognesjoen opeens onweer in de verte. Ik had heel weidse vergezichten en zag dat er op verschillende plekken hoosbuien ontstonden. Bliksem ver voor me, soms inslaand in de toppen van hoge granieten berg-eilanden. Bliksem ver ten oosten van me, in de bergen op het vasteland. Adrenaline in mijn lijf. Na een uurtje werd het minder en trok alles naar het noorden weg. Het werd met doorbrekende zon heet! Ik voelde me waardeloos. Besloot me te ontdoen van droogpak en peddelde uiteindelijk in een lichte 3 kwart broek en blote bast. Dat was beter. Ondertussen de Sognesjoen overgestoken, kreeg er bijna hoogtevrees van want ik had daar 1200 meter water onder me, ongelooflijk wat die ijstijdgletsjers hier hebben weggeschuurd.
Doorgevaren tot Askvoll omdat daar een hotelletje was.

29-5
Korte etappe voor de boeg tot Florø waar ik een of enkele rustdagen wil pakken. Landschap is veranderd. Hoge granieteilanden waar overal watervalletjes vanaf stromen. Vanochtend een laag wolkendek dus alle toppen in de wolken. Het klaart later op en ik krijg weer een prachtig weids stuk met vrij zicht op de oceaan ten westen en hoge eilanden en bergen met sneeuw. Ook wel weer warmer maar ik red het met het droogpak en mezelf met water besproeien.
In Florø een appartementje aan het waterfront met toegankelijk steigertje waar mijn kano op kan blijven liggen. Stinkkleren hup in de wasmachine en in korte broek en op slippers het centrum opgezocht. Waar ik kon overdenken wat deze expeditie me tot nu toe gebracht heeft. In ieder geval een confrontatie met de grenzen van mijn kunnen. Er is veel wat ik niet in de hand heb. Niet alleen het kajakken kan zwaar zijn maar daarnaast ook nog het dagelijkse zeulen met de kano strandjes op en af,   al het kampeergedoe, de dagelijkse stress van wat voor weer het zal zijn en of het vooraf uitgezochte overnachtingsplekje wel toegankelijk is. Het dagelijks wegmalen van veel boterhammen. Opvallend hoe sterk de mentale kant kan doorwerken. Als ik me niet goed voel kan ik daar erg op gefixeerd raken en komen er heel makkelijk negatieve scenario's in mijn hoofd. Wat helpt is focussen op de dingen die ik wel kan doen (zoals koelere vaarkleding aantrekken, een kortere etappe varen)
Naast het soms onvermijdelijke afzien ook zoveel prachtige momenten van zijn in dit landschap. Verwondering over de afstand die ik inmiddels al heb afgelegd. De breedtegraden die oplopen. Het ook geregeld moeiteloos voortglijden door het water. Onverwachte ontmoetingen. Visjes vangen. Al die eidereenden en andere bijzondere vogels. Ook erg leuk is het meeleven van de bloglezers.

zaterdag 27 mei 2017

Afzien met een visje

Zit nu , 27-5, 08:30, te wachten bij het tankstation en de SPAR. Het blijkt lordag (zaterdag) te zijn en dan gaan ze pas om 9 u open. Zit wel in het zonnetje. Mijn waterzak heeft het begeven, dus een alternatief nodig uit winkel of tankstation. (Tankje of frisdrankflessen)
Vannacht gemerkt dat het niet meer donker wordt. En ik lijk me nu weer beter te voelen.
25-5
Helaas, motregen en slecht zicht, de hele dag. Ik moest 1 oversteek doen over een scheepvaartroute dus heel goed de AIS in de gaten gehouden. Het varen gaat niet lekker, mijn lijf zeurt. Gelukkig hoef ik niet ver vandaag. Ter afleiding maar weer een lijntje uitgegooid en zowaar.. raak. Het beest binnengehaald, toen onthand. Hij was te groot voor mijn pan en ik had ook geen vastomlijnd plan hoe dit dier te slachten. Gelukkig ontsnapte de vis na onthaken. Doorgevist met nu wel een plan, en even later bleek er weer een aan de haak te zitten, een kleiner exemplaar van dezelfde soort, Henk zou later aangeven dat het een pollak of witte koolvis was. Deze is in de pan beland.
26-5
In de ochtend eindelijk droog.
Toch geen lekkere vaardag, nog steeds een lijf wat niet echt wil. Het kwam weer uit dat het ook vandaag geen lange etappe was, rond 15:00 op de bestemming en dat was wel heel mooi binnenvaren.
Op loopafstand een SPAR waar ik eerst maar een broodje en een cola neem en uitgebreid over de app klaag hoe zwaar ik het heb met Anoushka. Dat alles helpt enorm en met opgeruimd gemoed geniet ik van de avond en het zachte weer. Leuk dat de zonnepanelen hier om 20:00 ook nog goed werken.

woensdag 24 mei 2017

Spanish guy's

22-5
Op de camping nog 3 great Spanish guy's ontmoet, Ramon, Oskar en Joaquim.
Ze fietsen de noordzeekustroute in jaarlijkse stukken van 14 dagen en sliepen gedrieën in een tentje.
Deed me denken aan ooit op mijn 16 e een fietsvakantie met Piet-Hein en Oscar, ook in 1 tentje.















23-5
Weer aan de peddel. Buitenom gegaan want de zee was rustig. Vislijntje uit (niks). Vanaf zee enormevergezichten naar het binnenland tot aan verre besneeuwde toppen. Een vinnetje van een bruinvis.
Het was geen grote etappe maar toch zat ik er aan het eind helemaal doorheen. Wilde niets anders dan liggen. Van 20:30 tot 6:30 geslapen, wel weer wat fitter wakker maar verbazend wat er met dat energieke gevoel van voor de rustdag is gebeurd.
24-5
Ongeveer 20 km lang door een labyrint van eilandjes gevaren, goede navigatie oefening. Het lijf wilde nog niet echt. Ook het wegmalen van de boterhammen was een opgave. Ik begrijp Jan Zaal nu beter: die gaat de Donau af en dan kom je er ook als je dobbert. Vandaag weer geen enorme afstand gevaren en in de namiddag nog even een stop bij een klein stadje met supermarkt. Ter plekke een smoothie en een yoghurt genuttigd, dat wilde wel.

Als avondeten een blik brun lapskaus opgewarmd. Heerlijk, dat wilde ook wel naar binnen.
En.. gisteren en vandaag was het droog!

maandag 22 mei 2017

wat minder regen aub

Zaterdag 20 mei vroeg vertrokken vanaf het zandstrand. Helaas weer bewolkt en geregeld regen maar ook weer rugwind. Volgens mij zing ik vooral als de zon even schijnt. Een lang vrij saai stuk langs kiezelstranden en later zandstranden en een vlakke on-Noorse kust. De kilometers vlogen voorbij. Ik zou eigenlijk in 3 dagen naar Haugesund varen maar besloot vandaag 20 km extra te varen tot Kvitsøy waarna Haugesund een dag eerder bereikt kon worden. De oversteek naar K was wel mooi, tussen eilandjes door met veel vogels en zowaar weer zeehonden. En.. de zon brak door.

Zondag 21 mei met een zonnetje wakker geworden, dat pakt lekker in. Eerst een flinke oversteek met kans op grote schepen. AIS app bekeken en zag dat er 1 vissersboot vanuit het zuiden kwam. Even aangekeken wat die ging doen en toen de oversteek gestart met weer een rugwindje. De oversteek ging goed, toen volgde het vaarwater binnendoor naar Haugesund. En natuurlijk weer bewolking en regen.. Maar ook in de regen blijk ik in staat tot gezang. 'Jan Piet Joris en Corneel, die hebben baarden die hebben baarden'.
Rond 16 u aangekomen bij de kajakklubb Haugesund, ontvangen door Hans en nog 2 leden. Hans bracht mij met kajak met de auto naar de camping! Wasje gedaan en opgehangen want het was droog. Haugesund heeft een leuk centrum met diverse restaurantjes langs de kade, pizzeria genomen.

Nu is het maandagochtend. Wasje maar binnen in een soort algemene ruimte gehangen want het druppelde weer. Naar centrum gefietst, vandaag boodschappendag. En voorbereiden op het volgende stuk. Wel spannend, lastiger om geschikte kampeerplekjes te ontdekken, meer getij, meer stroming in en uit fjorden.

vrijdag 19 mei 2017

Zingend in de boot

Woensdag 17 mei
In dikke mist vertrokken uit Mandal.
Kon wel want ik zou geen grote vaarwegen traverseren en kon navigeren met iPhone en GPS
Na enkele uurtjes Lindesnes, het zuidelijkste punt van Noorwegen, bereikt. Meteen westelijk van Lindesnes was de mist weg en had ik wijdse uitzichten.
Sogndal-strand. Ik sliep in het grote witte huis tussen de geeltjes in.
'S avonds al mijn volgende overnachtingsplek vastgelegd via booking.com want op het nu voorliggende traject geen strandjes maar dus wel een hotelletje.
De nacht van woensdag op donderdag heftige regen en af en toe onweer. Blij dat mijn tentje in een duingebied stond, goede drainage.
Donderdagochtrnd was het bij het inpakken gelukkig even droog.
Rond 7:30 zat ik in de boot. Pittige rugwind en geregeld regen. Onhandige plaspauze op keienstrand met rottend zeewier, maar ik moest echt. Tijdens een oversteek van 12 km had ik plotseling veel water in m'n kuip. Spatzeil beter gedaan en het water eruit gedweild. Half uur varen later weer een enorme plas. Erg geschrokken, dacht dat mijn romp misschien gekraakt was op het keienstrand. Bij een eilandengroep geland en de kano geïnspecteerd en getest, gelukkig, de kano was niet lek, moest het toch het spatzeil geweest zijn.  Misschien had ik de koker niet goed omhooggetrokken na die beroerde plaspauze.
Met rustig weer de middag doorgevaren tot aan een schattig kustplaatsje met mijn hotelletje. De zon kwam er ook nog bij. De laatste kilometer de inham in kwam ik nauwelijks meer vooruit. Bleek tegen de stroming van een door de regen aardig gezwollen riviertje in te moeten
Vandaag een rustige start, heerlijk zonnig windstil weer. Ik betrapte me geregeld op het zingen van eigengemaakte deuntjes en wisselde varen af met dobberen en genieten van de omgeving. Ik de middag meer doorgevaren maar dat ging ook moeiteloos. Ik merk nu dat ik sterker ben en ook makkelijker herstel. En nu sta ik bij een zandstrand, met mijn tent net achter het duin.

dinsdag 16 mei 2017

Mandal in de regen

Stuk binnendoor varend op weg naar Lillesand
Gister-namiddag gearriveerd in Mandal. En vandaag hier gebleven. Geen vaarweer. Harde wind, slecht zicht en de hele dag regen. Ik geniet weer van de rust en van alle luxe. Nu neergestreken in een soort trendy alternatieve koffiebranderij waar ze ook avondeten serveren. Dus ik blijf hier nog wel enkele uurtjes. Zojuist telefonisch contact gehad met de vice voorzitter van kajakklubb Haugesund om wat informatie te krijgen over aanland en overnachtingsmogelijkheden en over de getijdestroom. Een lid van hun vereniging heeft enkele jaren geleden van de noordkaap naar Lindesnes (de zuidpunt van Noorwegen die ik morgen hoop te passeren) gevaren. Misschien zit er een ontmoeting in als ik daar ben.
Gisteren een zware vaardag. Vanaf een heel leuk kampeer eilandje voor Kristiansand naar Mandal, 40 km, de hele dag de ZW wind pal tegen. Begon als een briesje maar later een dikke 5. Ook open passages dus klappen tegen de golven, voortdurend natgesproeid door buiswater. Varend van baken naar baken en af en toe op kracht komend in de wind-en golfluwte van een rotseilandje. Gelukkig zwakte de wind de laatste uren weer af.
Op mijn vorige overnachtingsplek had ik een leuke ontmoeting met een Duitse solozeiler die daar lag. Zeker een uur ervaringen uitgewisseld. Hij was al eens naar de Lofoten gezeild en had bij Stad anderhalve week moeten wachten tot zee en weer de passage toelieten. Stad is duidelijk het meest kritische punt van de Noorse kust.
Het stuk wat ik nu voor de boeg heb, de passage van Lindesnes en de onbeschutte zuidwestkust, kan ook moeilijk zijn. Ik heb weer uitgebreid nagekeken waar aanland- en beschuttingsmogelijkheden zijn. Ook weer nieuwe proviand ingeslagen dus er klaar voor.

zaterdag 13 mei 2017

Rodeo

Eilandje bij Kristiansand
Weinig geslapen vannacht. De adrenaline van de lange vaardag van gisteren werkte nog lang door. Ook wel zorgen om de weersomstandigheden: O 6 en 2 m golfhoogte. En ik moest vandaag ook weer flinke stukken over open zee. Toch besloten te gaan. Het was ook wel te doen maar leek meer op een urenlange rodeo dan op een peddeltocht. De 2e helft van de dag kon ik meer beschutte stukken varen tot bij Lillesand waar ik nu in een heerlijk warme hytte zit, fris gedouched en met een biertje op. Uit de supermarkt waar ik met rammelende honger mijn boodschappen deed. Dus nu heb ik ook nog een stel berliner bollen, een baguetje gezond, 6! Eieren die ik allemaal vandaag en morgen wilde opeten en diverse zakjes met noten. Voornemen: voor eerstvolgend supermarktbezoek eerst wat eten.
Ik heb zo'n vermoeden dat ik morgen geen haast ga maken. En vanaf hier kan het weer een heel stuk binnendoor.

vrijdag 12 mei 2017

De grote bah

Het guesthouse in Larvik
Tijdens de rustdagen in Larvik heb ik gemerkt dat ik toch wel aardig wat ben afgevallen. Ik at blijkbaar nog steeds niet genoeg en volgens mij hebben de koude nachten ook hun tol geëist. Ik had er genoeg van, wilde geen kou meer lijden. Dus naar de outdoorshop in Larvik en een betere slaapzak gekocht. Ik heb nu 2 slaapzakken bij me, een mummie en mijn oude bever deken. En lekker warm geslapen vannacht!

Met hernieuwde energie ben ik ondertussen 2 etappes verder gekomen en ik lunch nu 2 x op een dag.
Alles wat er in gaat moet er ook weer uit en dat is zonder WC wel een dingetje. Zeker als het ook nog regent. Maar ik heb gaandeweg mijn poeptechniek vervolmaakt. Tevoren graaf ik met mijn schepje al een kuil zodat ik 's ochtends als de boodschap zich aandient direct door de hurken kan. Vanochtend in de regen met trui en anorak aan en verder niets. WC papier gebruik ik niet meer, ik doe het op zijn Indonesisch met water, dus na de boodschap hurk ik in zee en reinig ik mijzelf met de linker hand.
En dan afdrogen met de zoute dweil.

Het weer is veranderd. Weinig zon, soms regen en meer wind, meest uit NO. Dat geeft een onrustige zee met 1 m golfhoogte, morgen wordt 1 tot 2 m verwacht. Wel aardig van de weergoden dat ze de moeilijkheidsgraad geleidelijk opschroeven zodat ik kan wennen. Met die meewind ging het vandaag wel als een speer en ben ik 60 km verder gekomen. Grote delen buitenom gevaren maar ook een stuk heel mooi binnendoor bij Lyngoer.

zondag 7 mei 2017

Warm

Eergisteravond nog een wandeling over het eiland gemaakt. De nachten zijn niet meer koud, dus geen muts en lange onderbroek meer aan. Gisterochtend rustig opgestart. Dat houdt in dat ik niet aan het multitasken ben, maar de dingen één voor één doe.
Voor vertrek nog een praatje gemaakt met de plaatselijke boswachter die aan kwam varen en die duidelijk trots was op zijn natuurgebied. Hij kon me ook vertellen dat mijn vislijn en nepvisje wel goed waren. Het is de tijd van de zeeforel en het water begint op temperatuur te komen dus beginnen ze ook te jagen. Hij raadde me aan om langs ondieptes te gaan, daar zouden ze zitten, zich tegoed doend aan kleine schaaldieren en visjes.

Rond 11 u in de boot. Warm! Geregeld mijn pet kletsnat geschept en opgezet.
Na uurtje varen een kano ontmoeting met Björn. Hij zou met zijn vrouw begin juli ruim een week gaan kajakken bij Molde in de buurt dus als ik daar ook zou zijn moest ik hem maar bellen.
Met mijn vislijnen langs allerlei ondieptes gegaan tot ergernis van de lokale eidereendpopulatie. Maar de zeeforel had er nog geen zin in.
In de namiddag weer een heerlijk zandstrandje gevonden.
En 's avonds meer weer eens een kampvuurtje gemaakt.
Vandaag ander weer, kouder en regen. Eenmaal in de kano, goed aangekleed met trui onder droogpak, muts onder zuidwester, is dat niet erg. Rockhoppend de kust gevolgd en de fjord van Larvik overgestoken naar Stavern waar ik net een Pizza, cola en schepijs heb genuttigd in de plaatselijke havensnackbar. Over 30' stopt de regen en gaat het weer opklaren. Dan zal ik nog een laatste kampeerplekje zoeken. Anoushka zit al op de boot naar Oslo en vanaf morgen hebben we 3 dagen een hotelletje in Larvik.

vrijdag 5 mei 2017

Stranddagje

Links zie je in de verte Struten
Gisteren afscheid genomen van Bohuslan (het stuk Zweden dat ik heb gedaan) en Noorwegen in gekomen. Iets andere sfeer. De huisjes lijken wat meer op te gaan in het landschap.
Na een aangename koffiepauze nog enkele uurtjes doorgevaren tot Struten, een vuurtoreneiland vanwaar ik de Oslofjord goed kan oversteken.
Mijn kano heeft er dankzij Struten wel wat krassen bij, een keienstrand.
Al mijn kampeerspullen heb ik naar de top van het eiland gesleept waar naast het vuurtorenhuisje wat geschikt grasland was.'s-Avonds maar weer genoten van een windstille zonsondergang.

Vandaag dus de oversteek van de Oslofjord en dus weer een scheepvaartroute. En het zou noord waaien. Dus geheel voorbereid, rekening houdend met weggezet worden naar het zuiden en met close encounters, met de marifoon binnen handbereik de overtocht begonnen met een westelijke koers. Ik kon richten op een soort silhouet van een eiland aan de overkant en merkte dat ik niet werd weggezet. Ook geen grote schepen gezien behalve de veerboot van Kiel naar Oslo maar die passeerde ruim voor  mij. Na 2 uur varen bereikte ik de eilanden langs de westelijke kust van de Oslofjord en eigenlijk hoefde ik niet verder. Dus eerst een heerlijk schepijsje genuttigd bij een haventje, toen nog een stukje met vislijn gevaren (niets gevangen) en toen aangelegd op een groot strand, ook geschikt voor de kanogroep die hier in juni komt varen, en de rest van de middag heerlijk aan het strand gezeten. Warm weer. Mezelf voor het eerst een goede schrobbeurt gegeven in zee, mocht ook wel want de laatste wasbeurt was op de veerpont.

donderdag 4 mei 2017

Mark is aangekomen in NL

En heeft ook de aandacht van de regionale pers getrokken 😎
Ik heb net voet gezet op Noorse bodem, lekker kopje koffie en wortelcake in warm cafeetje
http://www.rtvnoord.nl/nieuws/177661/Onderkoelde-kajakker-van-het-water-gehaald

woensdag 3 mei 2017

Zigzagkoers

Ik ben de laatste dagen mijn best aan het doen om niet te snel en te ver te gaan. Anders ben ik 8 mei al ruim voorbij Larvik. Vandaag ging dat relaxte peddelen erg goed. Ik was gisteren in de Koster archipel aangekomen, een beschermd natuurgebied.

Vandaag ben ik daar op mijn dooie gemak doorheen gegaan, eerst de buitenste eilanden, toen naar binnen en tussen syd- en nord Koster door.
Vandaag wel groepjes zeehonden gezien en een zeehond die herhaaldelijk tijdens het zwemmen boven het water uit sprong. In het dorpje op syd Koster willen lunchen maar alles was dicht De plankieren van de kiosk werden net geverfd. Het seizoen is hier nog niet begonnen. Dus maar de eigen boterhammen opgegeten. Die waren belegd met de laatste stukjes kaas uit Edam. Ook de droge worst van de markt in Appingedam is vandaag opgegaan.
Ik heb nog steeds een voorraadje van de gedroogde rijst die ik van Tiny en René kreeg, daar ben ik zuinig op.
Na de lunch nog een kleine 10 km gevaren en lekker vroeg aangekomen op weer een heerlijk kampeereilandje.
De zonnecellen doen het goed, de powerbank was in 1 dag weer geheel opgeladen.

Nog over mijn handen (Henk vroeg daar laatst naar): geen last van blaren, wel eeltvorming. Mijn iPhone herkent mijn vingerafdruk niet meer. Verder wel een paar wondjes bij de nagelranden die ik oploop bij het proppen van bagage in droogzakken en in de luiken.

maandag 1 mei 2017

Even was er twijfel

Gisteren zat ik er weer eens door.
Lange oversteek over open water gedaan, werd daarbij door vloedstroom steeds naar het oosten weggezet. Ik passeerde een gebied met grote inhammen dus daar wilde het water wel heen.
Ook last van doorsijpelen van spatzeil bij mijn rug en ik had vandaag mijn droogbroek gecombineerd met lichte anorak. Resultaat was water in mijn droogbroek, gedver.
Ergens op een klein rotseilanden heb ik me omgekleed. Maar na ook nog een slechte nacht begon ik te twijfelen: is dit wat ik nog 4 maanden wil doen?

Hamburger in Hamburgsund
Vandaag heb ik het anders aangepakt. Niet zo ver, gewoon mijn droogpak aan en m'n andere spatzeil. Na 1,5 u varen een uitgebreide pauze genomen in Hamburgsund waar ik mijn honger stilde met hamburger frites en cola en heerlijk buiten in het zonnetje kon zitten. 17 graden hier!
Met voorraadje nieuwe boodschappen en aangevulde watervoorraad nog enkele uurtjes doorgevaren en nu sta ik weer op een heel mooi eilandje. Tijd genomen om met verrekijker rond te kijken. Ik zag stern-achtigen die ik niet kende, wat groter en wat meer grijs van kleur.
Genoten van zonsondergang.
Wat me tegenvalt is dat ik tot nu toe nauwelijks zeehonden zie. Wel veel eidereenden.