De grote bah

Het guesthouse in Larvik

Tijdens de rustdagen in Larvik heb ik gemerkt dat ik toch wel aardig wat ben afgevallen. Ik at blijkbaar nog steeds niet genoeg en volgens mij hebben de koude nachten ook hun tol geëist. Ik had er genoeg van, wilde geen kou meer lijden. Dus naar de outdoorshop in Larvik en een betere slaapzak gekocht. Ik heb nu 2 slaapzakken bij me, een mummie en mijn oude bever deken. En lekker warm geslapen vannacht!

Met hernieuwde energie ben ik ondertussen 2 etappes verder gekomen en ik lunch nu 2 x op een dag.
Alles wat er in gaat moet er ook weer uit en dat is zonder WC wel een dingetje. Zeker als het ook nog regent. Maar ik heb gaandeweg mijn poeptechniek vervolmaakt. Tevoren graaf ik met mijn schepje al een kuil zodat ik 's ochtends als de boodschap zich aandient direct door de hurken kan. Vanochtend in de regen met trui en anorak aan en verder niets. WC papier gebruik ik niet meer, ik doe het op zijn Indonesisch met water, dus na de boodschap hurk ik in zee en reinig ik mijzelf met de linker hand.
En dan afdrogen met de zoute dweil.

Het weer is veranderd. Weinig zon, soms regen en meer wind, meest uit NO. Dat geeft een onrustige zee met 1 m golfhoogte, morgen wordt 1 tot 2 m verwacht. Wel aardig van de weergoden dat ze de moeilijkheidsgraad geleidelijk opschroeven zodat ik kan wennen. Met die meewind ging het vandaag wel als een speer en ben ik 60 km verder gekomen. Grote delen buitenom gevaren maar ook een stuk heel mooi binnendoor bij Lyngoer.